Patron szkoły

Emil Chroboczek urodził się 13 września 1902 roku w Dziećmorowicach powiat Frysztak – Śląsk Cieszyński. Ojciec jego Jan był górnikiem, matka Filomena z domu Hanzel zajmowała się prowadzeniem domu i wychowywaniem dzieci.

Emil Chroboczek przez 5 lat uczęszczał do miejscowej

polskiej szkoły ludowej (Macierzy Szkolnej Księstwa Cieszyńskiego).

Następnie wstąpił do gimnazjum realnego w Orłowej a potem do

średniej szkoły rolniczej w Czernichowie. Z drugiego roku tej szkoły przeniósł się do Bydgoskiej Akademii Rolniczej, którą ukończył w 1921 roku.

W roku 1921/22 odbył roczną praktykę rolniczą w majątku Pomorzanowice w powiecie poznańskim, a następnie pracował jako rządca w majątku Jeżewo powiat szubiński.

Następnie w roku 1922/23  pracował w folwarku Hermanowice powiat cieszyński. Było to gospodarstwo doświadczalne Państwowej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie.

W roku 1923/24 był instruktorem rolnictwa przy Katedrze Uprawy Roślin w Państwowej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie, będąc jednocześnie słuchaczem wykładów na Wydziale Instruktorsko-Nauczycielskim tej szkoły.

Wydział ten ukończył w 1924 roku . Następnie zapisał się na Wydział Rolniczo –Leśny Uniwersytetu Poznańskiego.

Tytuł inżyniera rolnictwa uzyskał w 1929 roku. W czasie studiów zajmował stanowisko referenta Wydziału Nasiennego Wielkopolskiej Izby Rolniczej w Poznaniu, a następnie był pomocnikiem kierownika naukowego Polsko –Szwedzkiej Hodowli Nasion Svalof.

Od 1 września 1929 roku podejmuje pracę w Skierniewicach w Zakładzie Genetyki i Hodowli Roślin Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego pod kierunkiem prof. dr Edmunda Malinowskiego. Zajmuje się międzygatunkowymi krzyżówkami pszenicy.

W 1930 r otrzymuje stypendium Funduszu Kultury Narodowej i wyjeżdża  do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej na studia warzywnictwa w Cornell Universitey w Ignaca N.Y.

Równocześnie studiuje tam fizjologię, genetykę i hodowle roślin.

Po dwu i półrocznym pobycie na tym uniwersytecie uzyskuje doktorat filozofii z warzywnictwem jako przedmiotem głównym oraz fizjologią roślin i genetyką jako przedmiotami pobocznymi.

W tym czasie odbywa podróż po Stanach Zjednoczonych, zwiedzając ważniejsze stacje badawcze warzywnicze i główne ośrodki produkcji warzyw.

W 1931 r został mianowany członkiem Honorowego Stowarzyszenia „ Phi Kappa Phi”, grupującego najlepszych studentów.

W 1932 r został przyjęty do amerykańskiego stowarzyszenia naukowców „Sigma”.

W tym czasie bierze udział, w zorganizowanych w Cornell University, zjazdach międzynarodowych(/ 1930- rolniczo-ekonomicznym, 1932- genetycznym).

W 1932 roku E. Chroboczek powraca do Polski, w pa¼dzierniku obejmuje zlecone wykłady warzywnictwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, a od grudnia –obowiązki zastępcy profesora ogólnej uprawy roślin i warzywnictwa oraz kierownictwo Zakładu Uprawy i Hodowli Warzyw.

W 1934 r wziął udział w Międzynarodowym Kongresie Ogrodniczym w Rzymie, a przy okazji zwiedził ważniejsze centra ogrodnicze środkowej i północnej Italii oraz gospodarstwa ogrodnicze pod Wiedniem.

Wiosną 1936 roku odbył E. Chroboczek podróż do Anglii, Holandii i Niemiec. Celem tej podróży było zapoznanie się z zakładami badawczymi w dziedzinie przechowalnictwa i chłodnictwa ogrodniczego.

Staje się w tej dziedzinie w Polsce pionierem.

W 1933r doprowadził do wybudowania w Skierniewicach pierwszej przechowalni doświadczalnej dla cebuli. W 1935r buduje chłodnię lodową systemu Coopera, przebudowaną 1938-39 na chłodnię maszynową.

W 1936r żeni się z Zofią Gabryl, absolwentką Wydziału Rolnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, córką pracownika tej uczelni. 9 pa¼dziernika tego roku habilituje się na SGGW w dziedzinie ogólnej uprawy roślin i hodowli warzywnictwa na podstawie pracy pt.:,, Badania nad uprawą i przechowywaniem cebuli”.

Od 1936r kieruje praktykami ogrodniczymi dla studentów SGGW w Skierniewicach, gdzie zamieszkuje.

E. Chroboczek  jest w tym czasie autorem prac: ,,Budowa i prowadzenie przechowalni na owoce’’(1936r), ,,Zagadnienie przechowywania warzyw i owoców w gazach”(1937r), ,,Przechowywanie i chłodzenie na usługach spółdzielni owocarskich’’(1938r).

Od 1933 do 36 roku pełnił E. Chroboczek obowiązki sekretarza Sekcji Warzywniczej Komisji Współpracy w Doświadczalnictwie, w styczniu 1937r powierzono mu przewodnictwo tej Sekcji, które pełnił do wybuchu II wojny światowej.

Był inicjatorem i organizatorem kontroli jakościowej nasion roślin warzywnych, dało to podstawy opracowania pierwszego w Polsce doboru warzyw.

14 września 1937r E. Chroboczek został mianowany profesorem nadzwyczajnym SGGW.

Wojnę spędził w Skierniewicach, otrzymawszy od  Senatu Akademickiego SGGW zlecenie opieki nad całością obiektów SGGW.

Po przejęciu placówek SGGW przez rolniczy Zakład Doświadczalny w Puławach zostało mu powierzone całe kierownictwo tych placówek. E. Chrobocze prowadzi w tym czasie stałe doświadczenia nawozowe oraz usuwa uszkodzenia powstałe na skutek bombardowania. Po powstaniu warszawskim znajdują tu schronienie i opiekę profesorowie SGGW.

Po wyzwoleniu podejmuje E .Chroboczek obowiązki profesora SGGW, w 1946r uzyskuje nominację na profesora zwyczajnego uprawy i hodowli warzyw.

W latach 1948/49 i 1949/50 pełni obowiązki dziekana Wydziału Ogrodniczego SGGW, a w 1950r obejmuje funkcję kierownika Działu Roślin Warzywnych Instytucie Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa. W 1953r zakłada, ukazujący się stale Biuletyn Warzywniczy, stanowiący czasopismo Instytutu Warzywnictwa.

W grudniu 1949r prof. E. Chroboczek został mianowany członkiem rzeczywistym Towarzystwa Naukowego i otrzymuje stopień doktora nauk rolniczych, a 5 maja 1954r został powołany na członka korespondenta Polskiej Akademii Nauk.

W 1957r na podstawie porozumienia Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego i Ministra Rolnictwa SGGW, gospodarstwo rolne w Skierniewicach zostaje przekazane Instytutowi Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa.

Utworzono tu Zakład Doświadczalny JUNG, A Dział Roślin Warzywnych przekształcono na Zakład Warzywnictwa. Kierownictwo tego Zakładu w dalszym ciągu podlegało prof. Chrobocikowi, który zaczął zabiegaĆ o utworzenie samodzielnego Instytutu.

W grudniu 1956r zorganizował w Katowicach pierwszy Naukowy Zajazd Warzywniczy.

1września 1964r utworzono Instytut Warzywnictwa, który przejął JUNG Zakład Warzywnictwa i Zakład Doświadczalny w Skierniewicach oraz Zakład Doświadczalny w Rgułach pod Warszawą. Dyrektorem Instytutu został mianowany prof. Chroboczek. Pełnił tę funkcję równocześnie z kierowaniem Katedrą Warzywnictwa SGGW.

W 1967 roku na skutek zarządzenia Ministra Szkolnictwa Wyższego dokonuje wyboru z dwóch etatów, wybiera Instytut Warzywnictwa, w którym jako dyrektor pracuje do emerytury, do końca 1972 roku.

W 1960 roku otrzymuje prof. E. Chrobocze doktorat honoris causa Uniwersytetu Humboldta w Berlinie.

W 1966 roku zostaje członkiem rzeczywistym PAN, a w 1970r otrzymuje doktorat honoris causa w Uniwersytecie Ogrodniczym w Budapeszcie, w 1974r na Akademii Rolniczej w Lublinie.

Prof. Emil Chrobocze zmarł 28 września 1978 roku, pozostawiając syna Jana pracującego naukowo w dziedzinie fizyki oraz córkę Hannę-chemiczkę, która wyszła za mąż za Amerykanina i mieszka w USA.

Prof. Emil Chroboczek został pochowany na cmentarzu Powązkowskim